Her yetişkinin özünde; geçmiş bilgi ve becerileri, özgün bakış açısı, ilgi ve tutumları ve kalıplaşmış davranışları vardır. Bu durum çocuklara kıyasla öğrenme ortamlarındaki yetişkinler için de geçerlidir. Daha önce kazanılmış olan bu koşullar, yetişkin eğitiminde farklı bir yaklaşım gerektirir. Bu amaçla ve özellikle son yüzyılda eğitim psikologları yetişkin eğitiminin nasıl olması gerektiğine dair çeşitli teoriler ve hipotezler geliştirmişlerdir.

   Yetişkinler eğitim ortamlarına kendi öncelik ve tutumlarına göre katılım gösterme eğilimlerindedirler. Zihinlerini ve ruhlarını açmaya karar verdiklerinde öğrenmeye hazır olurlar. Yetişkinlere sunulan içeriğin ne işe yaradığını inandırıcı bir şekilde gösterilmelidir. Bununla beraber sunulan içerik hedeflenen faydaları net ve görünür olarak sağlayabilmelidir.

   Yetişkin öğrenenler öğrenme süreçlerine önceden edinmiş oldukları bilgi ve becerileri ile gelmektedir. Yetişkinler, çocuklardan çok daha fazla deneyime sahiptirler. Bunlardan bazıları öğrenmeyi kolaylaştırırken aynı zamanda engelleyici de olabilmektedir. Verilen eğitim kendi seviyelerine uygun olduğunda yetişkin öğrenenlerin daha iyi öğrenim çıktıları sunduğu gözlemlenebilir. Öğrenenlerin deneyim ve becerileri eğitim süreçlerine dâhil edildikçe eğitim çıktılarının da olumlu yönde artışı bir o kadar artacaktır. Yetişkin öğrenenlerin önceki deneyimlerini eğitim sürecine dâhil edebilmek için;

   Yetişkin öğrenenler; çalışma hayatına olumlu etki sağlayacak eğitimlere katılmaktadırlar. Bu sayede iş süreçlerindeki performans ve kaliteyi nasıl artıracaklarını öğrenmektedirler. Sunulan eğitimlere katılım sağlamaları için ilk olarak konunun çalışma yaşantısı içerisindeki uygulanabilirliğinin arayışı içine girmektedirler. Fakat eğitim sürecince öğrendikleri konuyu iş süreçleri içerisine dâhil edemez ve nasıl eyleme dökeceklerini kavrayamazlarsa derse karşı ilgileri ve öğrenmeleri azalacaktır.

   Yetişkin öğrenenlerde otonomi becerisini geliştirebilmek için, ders planı oluşturulurken hazırlanan ders içi etkinliklerin katılım ve katkıda bulunmayı gerektiren çeşitli araştırma etkinliklerinden oluşmasına dikkat edilmelidir. Örneğin; örnek olay yöntemi ders içerisinde kullanılırken öğrenenlerin farklı özelliklerde konuları ele alan gruplar oluşturulması istenmeli, gruplardan konuyu tanımlayacak farklı özelliklerin ele alınması istenmeli, süreç içerisinde eğitmen tarafından gruplar ile fikir alışverişinde bulunulmalı ve sonuç olarak ele alınan konu veya probleme yönelik çözümler geliştirilmelidir.